Μάνα είναι μόνο μια, μου 'λεγε πάντα η γιαγιά μου, σε κάθε τσακωμό με τη μαμά μου.. Και είχε δίκιο, αλλά πολλές φορές αργούμε να το καταλάβουμε.. Και έρχεται μια μέρα σαν και αυτή και ξαφνικά το θυμόμαστε..
Κάθε φορά που ένας λόγος δικός μας γίνεται ενα δάκρυ δικό της, κάθε φορά που ο θυμός μας γίνεται η λύπη της, εκείνη είναι πάντα εκεί χαρούμενη, γεμάτη υπομονή, γιατί ήξερε.. Ήξερε, από την πρώτη στιγμή που άκουσε αυτά τα λόγια "Συγχαρητήρια, είστε έγκυος..", ότι δεν θα την παιδεύαμε μόνο εννιά μήνες, αλλά μια ολόκληρη ζωη..
Ακόμα και το πρώτο κλάμα μας, όταν γεννηθήκαμε της γέμισε χαρά.. Ακόμα και όταν έφηβοι πια, της λέγαμε πάνω στο θυμό μας, "παράτα με", ήταν εκείνη που αμέσως τρέχαμε όταν "βρίσκαμε τα σκούρα"..
Κάθε μέρα, κάθε στιγμή, όση κούραση και να υπήρχε πάντα εκεί άγρυπνος φρουρός και σύμβουλος..
Όλοι μας μικροί και μεγάλοι θα θυμόμαστε στιγμές, που είχαμε πει διάφορα και μόνο μια λέξη έβγαινε απο το στόμα της "πάντα θα σ' αγαπώ, γιατί είμαι η μαμά σου".. Το μόνο συναίσθημα για εκείνη ήταν η αγάπη για τα παιδιά της..
Θυμάμαι μια φορά στα γενέθλια μου, δεκαέξι χρονών, είχαμε τσακωθεί.. Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα να μου δώσει το δώρο, δεν είπε λέξη.. Μου είχε πάρει ένα ημερολόγιο, θυμάμαι.. Στην πρώτη σελίδα μου είχε γράψει, "Ό,τι και να γίνει, ό,τι και να κάνεις, εγώ πάντα θα σ' αγαπώ.."
Καμιά αγάπη δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτήν που νιώθει μια μάνα για το παιδί της..
Από τις πρώτες μέρες με τα πρώτα κλάματα, με τα πρώτα χτυπήματα, με τους πρώτους μας καβγάδες, με τους πρώτους μας έρωτες και απογοητεύσεις, με τα ανισόρροπα συναισθήματα μας στην εφηβία, με τα προβλήματα στη σχολή, στη δουλειά, στην οικογένεια, με τα παιδια, πάντα εκεί με μια αγκαλιά και ένα χάδι.. Πάντα μ' ενα χαμόγελο και μια καρδιά γεμάτη αγάπη.. Μ' ενα βλέμα ζεστασιάς..
Σε όλες τις μανούλες του κόσμου αξίζουν όλα τα βραβεία, όλα τα μετάλλια, και όλες οι τιμές.. Γιατί τελικά μια μόνο μέρα δεν φτάνει, για να τιμήσουμε το έργο της και την αγάπη που προσφέρει.. Μα όλος ο χρόνος και πάλι δεν είναι αρκετός, χρειάζεται μια ολόκληρη ζωή.. Μια ολόκληρη ζωή, πρέπει να τους δείχνουμε ότι η αγάπη αυτή έχει δύο πλευρές, την αγάπη της μαμάς και την αγάπη του παιδιού..
Κάποτε είχα διαβασει " Μανούλα μου μια φορά με γέννησες και 1000 σε παιδεύω μα 100 σε αγαπώ και 1000 σε λατρεύω..". Το αφιερώνω σε όλες τις μανούλες του κόσμου..
Χρόνια πολλά μανούλα, σ' αγαπώ πολύ,
από τα παιδιά σου με αγάπη, σ' όλον τον κόσμο ν' ακουστεί..
Κάθε φορά που ένας λόγος δικός μας γίνεται ενα δάκρυ δικό της, κάθε φορά που ο θυμός μας γίνεται η λύπη της, εκείνη είναι πάντα εκεί χαρούμενη, γεμάτη υπομονή, γιατί ήξερε.. Ήξερε, από την πρώτη στιγμή που άκουσε αυτά τα λόγια "Συγχαρητήρια, είστε έγκυος..", ότι δεν θα την παιδεύαμε μόνο εννιά μήνες, αλλά μια ολόκληρη ζωη..
Ακόμα και το πρώτο κλάμα μας, όταν γεννηθήκαμε της γέμισε χαρά.. Ακόμα και όταν έφηβοι πια, της λέγαμε πάνω στο θυμό μας, "παράτα με", ήταν εκείνη που αμέσως τρέχαμε όταν "βρίσκαμε τα σκούρα"..
Κάθε μέρα, κάθε στιγμή, όση κούραση και να υπήρχε πάντα εκεί άγρυπνος φρουρός και σύμβουλος..
Όλοι μας μικροί και μεγάλοι θα θυμόμαστε στιγμές, που είχαμε πει διάφορα και μόνο μια λέξη έβγαινε απο το στόμα της "πάντα θα σ' αγαπώ, γιατί είμαι η μαμά σου".. Το μόνο συναίσθημα για εκείνη ήταν η αγάπη για τα παιδιά της..
Θυμάμαι μια φορά στα γενέθλια μου, δεκαέξι χρονών, είχαμε τσακωθεί.. Όταν λοιπόν ήρθε η ώρα να μου δώσει το δώρο, δεν είπε λέξη.. Μου είχε πάρει ένα ημερολόγιο, θυμάμαι.. Στην πρώτη σελίδα μου είχε γράψει, "Ό,τι και να γίνει, ό,τι και να κάνεις, εγώ πάντα θα σ' αγαπώ.."
Καμιά αγάπη δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτήν που νιώθει μια μάνα για το παιδί της..
Από τις πρώτες μέρες με τα πρώτα κλάματα, με τα πρώτα χτυπήματα, με τους πρώτους μας καβγάδες, με τους πρώτους μας έρωτες και απογοητεύσεις, με τα ανισόρροπα συναισθήματα μας στην εφηβία, με τα προβλήματα στη σχολή, στη δουλειά, στην οικογένεια, με τα παιδια, πάντα εκεί με μια αγκαλιά και ένα χάδι.. Πάντα μ' ενα χαμόγελο και μια καρδιά γεμάτη αγάπη.. Μ' ενα βλέμα ζεστασιάς..
Σε όλες τις μανούλες του κόσμου αξίζουν όλα τα βραβεία, όλα τα μετάλλια, και όλες οι τιμές.. Γιατί τελικά μια μόνο μέρα δεν φτάνει, για να τιμήσουμε το έργο της και την αγάπη που προσφέρει.. Μα όλος ο χρόνος και πάλι δεν είναι αρκετός, χρειάζεται μια ολόκληρη ζωή.. Μια ολόκληρη ζωή, πρέπει να τους δείχνουμε ότι η αγάπη αυτή έχει δύο πλευρές, την αγάπη της μαμάς και την αγάπη του παιδιού..
Κάποτε είχα διαβασει " Μανούλα μου μια φορά με γέννησες και 1000 σε παιδεύω μα 100 σε αγαπώ και 1000 σε λατρεύω..". Το αφιερώνω σε όλες τις μανούλες του κόσμου..
Χρόνια πολλά μανούλα, σ' αγαπώ πολύ,
από τα παιδιά σου με αγάπη, σ' όλον τον κόσμο ν' ακουστεί..
Όποτε το διαβάζω κλαίω..
~Speri Stylianopoulou~
~Speri Stylianopoulou~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου