Όνειρο..

Όταν τα χρώματα γίνονται... αναμνήσεις.. Αναμνήσεις ενός παιδικού ονείρου.. Ονείρου που χάθηκε.. στη δίνη του χρόνου.. Λησμονιά γλυκιά.. που καρτερεί για μια συνάντηση μαζί σου.. Καρτερεί να κλέψει λίγο χρόνο από τις σκέψεις σου.. Να χωθεί και πάλι σε εκείνη την τρυφερή αγκαλιά του χαμένου ονείρου.. Των παιδικών αναμνήσεων που έρχονται δειλά δειλά και γεμίζουν τις νωχελικές σου μέρες με χαμόγελα.. Τόσο οικεία χαμόγελα ζωντανεύουν ξανά εικόνες εκείνης της ηλικίας.. Καταλαβαίνεις ότι ο χρόνος δε κυλάει το ίδιο για όλους.. Νιώθεις ένα φτερούγισμα στην καρδιά σου.. Σαν να ήταν κιόλας χθες, εκείνες οι μέρες.. Αναπολείς στιγμές ευτυχίας..Στις βιτρίνες των ματιών σου κυλάνε δάκρυα, που προδίδουν την μοναξιά σου.. Ξυπνάς από τον λήθαργο του παιδικού ονείρου και αντικρίζεις ανθρώπους, τους δικούς σου ανθρώπους, χαμογελαστούς.. Βλέμματα γεμάτα ζεστασιά.. Καταλαβαίνεις ότι δεν είσαι μόνος τελικά.. Δεν ήταν αληθινή η μοναξιά σου.. Το όνειρο σου ενηλικιώθηκε.. Μια αγκαλιά ζεστή, ένας τρυφερός λόγος, ένα βλέμμα αγάπης και το όνειρο συνεχίζεται..

~Speri Stylianopoulou~

Μουσική έμπνευσης